Hidup ini kadang2 tak indah, seperti hidup saya la. Rasa macam pura2 je hepi,padahal tak hepi pun. Depan orang hepi, belakang orang tak pun sebenarnya, rasa macam hipokrit. Itu la saya, luaran nampak semuanya OK, macam takda masalah apa2, tapi dalam hati saya Tuhan saja yang tahu apa perasaan saya sekarang ni, kecewa, bahagia, marah, sedih. Tak tahu la sampai bila nak jadi macam ni, hanya boleh luahkan perasaan sorang2, tak mahu di'share', rasa macam takda faedah pun share perasaan dengan orang lain. Huu~~ saya tak tahu la apa nak buat dengan hidup ni sebenarnya, rasa macam 'lost' je dlm dunia saya sendiri, malas nak fikir masalah orang lain. Masalah sendiri pun tak pernah selesai. Pura2, ayat tu rasanya dah sinonim dengan diri saya, pura2 hepi la yang paling byk saya rasa. Saya tak hepi sebenarnya, tapi buat2 hepi supaya orang lain fikir yang saya ni ok je, takda masalah la~~Emo sebenarnya saya ni dalam diam. Banyak benda yang orang lain tak tahu pasal saya. tut tut tut....